70 lat istnienia naszej szkoły to nie tylko suche fakty i daty.
To ludzie, którzy są jej największą wartością: nauczyciele, uczniowie, ich rodzice, kadra administracyjna i porządkowa, przyjaciele i sympatycy szkoły, tworzący jedyny, niepowtarzalny klimat społeczny, zwyczaje i tradycje szkolne.Z perspektywy mijających lat widać, jak bardzo zmienia się szkoła, której wszystkie działania dedykowane są uczniowi, z jego indywidualnymi potrzebami. Nauczyciel już nie działa sam. Jest organizatorem procesu kształcenia, przewodnikiem ucznia, którego musi poznać i nauczyć się. Jednak bez dobrej współpracy z rodzicami jest to niemożliwe. Dlatego tak bardzo zależy nam nauczycielom na dialogu i partnerstwie z rodzicami, którzy najlepiej znają swoje dzieci. …. Szkoła jest organizacją stale uczącą się, zmieniającą się tak szybko, jak szybko zmienia się świat i cywilizacja. Naszym sukcesem jest fakt, że 98% kadry nauczycielskiej to nie tylko nauczyciele tzw. przedmiotowcy, ale także specjaliści, posiadający dodatkowe kwalifikacje odpowiadające na potrzeby naszych uczniów i specyfikę szkoły. Nie znaczy to, że spoczęliśmy na laurach. Ciągle uczymy się, jak lepiej, efektywniej uczyć, jak zachęcić do nauki ucznia z trudnościami, jak odkryć i rozwinąć uzdolnienia i talenty wychowanków.
Dobre rzeczy przeważnie rodzą się w bólach. Często niosą ze sobą wiele wątpliwości, zmierzają się z trudnościami i tylko próba czasu pokazuje ich wartość. Ale zawsze rodzą się tam, gdzie jest przestrzeń dla marzeń, a Szkoła jest właśnie takim miejscem. Tu są kształcone prawdziwe wartości życiowe, tu rodzą się najpiękniejsze i najbardziej nieprawdopodobne marzenia, tu dorastają najbardziej twórczy i utalentowani młodzi ludzie, rozsławiający nasze miasto w Polsce, Europie a nawet na całym świecie. Pragnę w tym miejscu najpiękniej podziękować wszystkim nauczycielom i pracownikom niepedagogicznym szkoły oraz rodzicom uczniów za wszystko, czego wspólnie dokonaliśmy dla jej rozwoju i uczniów z myślą o tym, by stworzyć tu w „Dwójce” najprzyjaźniejsze miejsce do rozwoju młodego człowieka.
Współczesna szkoła podobnie zresztą jak współczesny nauczyciel nie może uznawać siebie za ster, żeglarza i okręt. Wszelkie ważne decyzje dotyczące ucznia, wymagają stosowania procedur i dobrze zorganizowanej, profesjonalnej współpracy, nie tylko wewnątrzszkolnej, ale z szeregiem instytucji wspierających. Dziś chcę szczególnie podziękować tym instytucjom, z którymi na co dzień nasza szkoła współpracuje dla dobra i rozwoju ucznia.
Są to: Gmina Miejska Szczytno, Szkoły i przedszkola szczycieńskie, Miejski Dom Kultury, Miejska Biblioteka Publiczna, Miejski i Powiatowy Ośrodek Sportu, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna, Wyższa Szkoła Policji, Sąd Rejonowy, Komenda Powiatowa Policji, Miejski i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Kuratorium Oświaty w Olsztynie, Olsztyńskie Centrum Edukacji Ekologicznej, Warmińsko – Mazurski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Uniwersytet Warmińsko – Mazurski oraz wiele innych, których nie sposób wymienić.
Nasze działania zostały uwieńczone wieloma sukcesami. Chlubą naszej szkoły są liczne osiągnięcia na skalę miasta, powiatu, województwa a nawet państwa polskiego. A sukcesy absolwentów niejednokrotnie napawają dumą i dzisiaj są największym prezentem, jaki otrzymuje nasza jubilatka .
Kiedy dziesięć lat wstecz tu w tym miejscu spotkaliśmy się na podobnej uroczystości, życzyłam, abyśmy wszyscy się znowu spotkali zobaczyli na kolejnym jubileuszu. Jednak los i życie są nieubłagane. W tym czasie z naszego grona odeszli: Dyrektor szkoły Józef Rogala, wicedyrektorzy: Marian Rudzki, Kazimierz Matuszewski; nauczyciele: Andrzej Fitas, Longina Smirnow, Barbara Prekiel, Teresa Domżała, Janina Przybojewska, Ryszard Janik, Elżbieta Minksztyn, Elżbieta Makulec, Lidia Borusiewicz, Piotr Wiśniewski, Jan Kornowski, Jadwiga Jurkiewicz, oraz Teresa Bączek – pracownik obsługi. W tym miesiącu pożegnaliśmy Andrzeja Kijewskiego. Wszyscy oni zapisali się na kartach historii szkoły jako niezwykli ludzie. Nie dane im było jak siewcy doczekać się okresu żniw. Nikt nie zna zasięgu swojego działania i tego , co innym daje. Jest to przed nami ukryte i niech to tak zostanie. Pamięć jednak nie umiera. Nigdy.
Jubileusz szkoły jest okazją do wspomnień, które, choć minione, zawsze pozostają w pamięci, a dźwięk dzwonka szkolnego przywołuje je ponownie. Trudno być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część życia. Dzisiejsza uroczystość jest dowodem, że w szkole najważniejszy jest uczeń, duszą szkoły – nauczyciel i wychowawca, wsparciem – rodzice, a dumą – absolwenci.
Dobre rzeczy przeważnie rodzą się w bólach. Często niosą ze sobą wiele wątpliwości, zmierzają się z trudnościami i tylko próba czasu pokazuje ich wartość. Ale zawsze rodzą się tam, gdzie jest przestrzeń dla marzeń, a Szkoła jest właśnie takim miejscem. Tu są kształcone prawdziwe wartości życiowe, tu rodzą się najpiękniejsze i najbardziej nieprawdopodobne marzenia, tu dorastają najbardziej twórczy i utalentowani młodzi ludzie, rozsławiający nasze miasto w Polsce, Europie a nawet na całym świecie. Pragnę w tym miejscu najpiękniej podziękować wszystkim nauczycielom i pracownikom niepedagogicznym szkoły oraz rodzicom uczniów za wszystko, czego wspólnie dokonaliśmy dla jej rozwoju i uczniów z myślą o tym, by stworzyć tu w „Dwójce” najprzyjaźniejsze miejsce do rozwoju młodego człowieka.
Współczesna szkoła podobnie zresztą jak współczesny nauczyciel nie może uznawać siebie za ster, żeglarza i okręt. Wszelkie ważne decyzje dotyczące ucznia, wymagają stosowania procedur i dobrze zorganizowanej, profesjonalnej współpracy, nie tylko wewnątrzszkolnej, ale z szeregiem instytucji wspierających. Dziś chcę szczególnie podziękować tym instytucjom, z którymi na co dzień nasza szkoła współpracuje dla dobra i rozwoju ucznia.
Są to: Gmina Miejska Szczytno, Szkoły i przedszkola szczycieńskie, Miejski Dom Kultury, Miejska Biblioteka Publiczna, Miejski i Powiatowy Ośrodek Sportu, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna, Wyższa Szkoła Policji, Sąd Rejonowy, Komenda Powiatowa Policji, Miejski i Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Kuratorium Oświaty w Olsztynie, Olsztyńskie Centrum Edukacji Ekologicznej, Warmińsko – Mazurski Ośrodek Doskonalenia Nauczycieli, Uniwersytet Warmińsko – Mazurski oraz wiele innych, których nie sposób wymienić.
Nasze działania zostały uwieńczone wieloma sukcesami. Chlubą naszej szkoły są liczne osiągnięcia na skalę miasta, powiatu, województwa a nawet państwa polskiego. A sukcesy absolwentów niejednokrotnie napawają dumą i dzisiaj są największym prezentem, jaki otrzymuje nasza jubilatka .
Kiedy dziesięć lat wstecz tu w tym miejscu spotkaliśmy się na podobnej uroczystości, życzyłam, abyśmy wszyscy się znowu spotkali zobaczyli na kolejnym jubileuszu. Jednak los i życie są nieubłagane. W tym czasie z naszego grona odeszli: Dyrektor szkoły Józef Rogala, wicedyrektorzy: Marian Rudzki, Kazimierz Matuszewski; nauczyciele: Andrzej Fitas, Longina Smirnow, Barbara Prekiel, Teresa Domżała, Janina Przybojewska, Ryszard Janik, Elżbieta Minksztyn, Elżbieta Makulec, Lidia Borusiewicz, Piotr Wiśniewski, Jan Kornowski, Jadwiga Jurkiewicz, oraz Teresa Bączek – pracownik obsługi. W tym miesiącu pożegnaliśmy Andrzeja Kijewskiego. Wszyscy oni zapisali się na kartach historii szkoły jako niezwykli ludzie. Nie dane im było jak siewcy doczekać się okresu żniw. Nikt nie zna zasięgu swojego działania i tego , co innym daje. Jest to przed nami ukryte i niech to tak zostanie. Pamięć jednak nie umiera. Nigdy.
Jubileusz szkoły jest okazją do wspomnień, które, choć minione, zawsze pozostają w pamięci, a dźwięk dzwonka szkolnego przywołuje je ponownie. Trudno być obojętnym wobec miejsca, w którym zostawiło się część życia. Dzisiejsza uroczystość jest dowodem, że w szkole najważniejszy jest uczeń, duszą szkoły – nauczyciel i wychowawca, wsparciem – rodzice, a dumą – absolwenci.